قرآن، پیام روشن الهی است که همه انسان‏ها را به راستی و رستگاری دعوت می‏کند.از صدر اسلام تاکنون، آموزش این پیام جاودانه الهی، از مهم‏ترین اهداف تعلیم و تربیت در میان مسلمانان بوده است.
در کشور ما نیز، به اقتضای جایگاه دین اسلام در فرهنگ مردم ایران و جایگاه ویژه قرآن در اعتقادات دینی، باید آموزش قرآن مورد توجه همگان باشد تا شرایط مساعد برای تحقق اهداف این آموزش فراهم آید.از این‏رو، درس قرآن در میان درس‏های گوناگون دوره‏های تحصیلی، از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است.
نگاهی اجمالی به دستاورد آموزش قرآن در کشور ما نشان می‏دهد که این دستاورد، نه با اهمیت و جایگاه ویژه قرآن در اسلام تناسب دارد و نه با میزان علاقه و اهمیتی که تمام آحاد مردم برای قرآن کریم قایل هستند.
از این‏رو به دنبال توصیه‏ها و تأکیدات مکرر مقام معظم رهبری در اعتلای آموزش قرآن در آموزش و پرورش، از سال تحصیلی 77-76 تلاش‏های نسبتا همه جانبه‏ای در فراهم آوردن زمینه‏های لازم برای اعتلا و تقویت آموزش قرآن آغاز شد.بدیهی است اهداف آموزش قرآن اولین و مهم‏ترین امری بود که باید مورد بازنگری و ملاحظه کارشناسانه قرار می‏گرفت تا براساس آن، سایر اجزا و ارکان یک برنامه آموزشی مانند:اصول حاکم بر آموزش قرآن، سازمان‏دهی منطقی محتوا، روش‏های مناسب آموزش، تربیت معلم و ارتقای توانایی معلمان قرآن، نظام و شیوه‏های ارزش‏یابی، و ویژگی‏ها و تولید مواد آموزشی و کمک آموزشی، تعیین و تدوین شود.